Love_Match[2]
Pairing : KaiHun
By
winata
Ch.017
แกร๊ก....
เสียงกดล็อคประตูจากภายในด้วยฝีมือของจงอิน
ส่วนเซฮุนที่ยืนหันรีหันขว้างอยู่ก็ตัดสินใจขอเข้าไปหลบทำใจในห้องน้ำก่อน แต่ก็ยังช้ากว่าร่างสูงที่เบียดตัวเองเข้ามาด้วยแล้ว
เมื่อประตูห้องน้ำปิดลงจงอินก็หันไปหาเซฮุนที่ยืนหันหน้าไปทางอื่น
แก้มที่แดงๆนั้นบ่งบอกเจ้าตัวคงจะอายมากและคงรู้สินะว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น...
ถ้าไม่รู้ก็บ้าแล้วล่ะ
ร่างสูงเดินเข้าไปรั้งแขนของเซฮุนให้เข้ามาใกล้
เซฮุนเงยหน้าขึ้นมามอง ต่างมองสบตากันก่อนที่จงอินจะโน้มหน้าเข้าไปกดจูบที่ริมฝีปากสีชมพูอ่อนของเซฮุน
จูบสัมผัสกันอย่างต้องการและกัน ร่างสูงกระตุกสายชุดคนป่วยออกก่อนที่จะสัมผัสผิวเนื้อเนียนของคนป่วยที่กำลังตัวร้อนขึ้นเรื่อยๆ
ด้วยอารมณ์ที่จงอินปลุกให้ตื่นพร้อมก้าวเท้าดันให้เซฮุนเดินถอยหลังไปพิงผนังกำแพงห้องน้ำไว้เพื่อเป็นหลักให้เขาพิง
ทั้งคู่ยังคงไม่ถอนจูบออกจากกัน
ปลายนิ้วของจงอินบดขยี้ยอดอกที่แต้มอยู่บนหน้าอกของเซฮุน
เขาเบียดตัวแนบชิดกับเซฮุนที่ดูเหมือนจะตัวสั่นๆ
“กลัวเหรอ?”
จงอินถอนจูบออกก่อนที่จะกระซิบถามเสียงเบา
เซฮุนไม่ตอบแต่หันหน้าหนี
ผมก็เลยได้ใจก้มหน้าลงสัมผัสที่ซอกคอขาวนวลนั้น
เคลื่อนสัมผัสที่ลำคอนั้นพร้อมกับเป่าลมหายใจรดพอให้คนใต้ร่างได้รู้สึกเสียวซ่าน เซฮุนเลื่อนมือจากที่เกาะไหล่จงอินเลื่อนขึ้นมาเหนี่ยวรั้งลำคอของแกร่งให้แนบชิดมากยิ่งขึ้น
ส่วนด้านล่างที่ขยายของทั้งคู่สัมผัสแนบชิดกันไม่ต่างกับตัว จงอินดูดเม้มผิวขาวๆของเซฮุนให้เป็นรอยตีตราจอง
รอยจ้ำบาง ๆ ปรากฏขึ้นตามริมฝีปากหนาที่ลากผ่านเนื้อเนียนนั่น
“อื้อ”
เซฮุนหลุดครางเสียงแผ่วและนั่นคือสิ่งที่ร่างสูงอยากได้ยิน จงอินละมือจากยอดอกที่เริ่มแข็งนั้นลากผ่านตามแนวสีข้างลงไป
ผ่านเอวเล็กและก็ค่อย ๆ ปลดกางเกงคนไข้ออก มันช่างปลดง่ายเหลือเกิน
นี่คือข้อดีของชุดคนไข้นี่ล่ะ
...หึหึ
เป็นคนป่วยที่อยู่ในชุดคนไข้
เขาไม่ให้ใส่ชั้นในเพราะฉะนั้นส่วนอ่อนไหวที่เริ่มขยายตัวขึ้นจงอินก็เห็นมันได้ชัดเจนเลยล่ะ
มันสั่นระริกพร้อมกับส่วนปลายที่มีน้ำใส ๆ
ไหลเอ่อ ร่างสูงไล่จูบจากแนวซอกคอลากผ่านอกลงมายังช่วงหน้าท้องราบสีขาวน้ำนมแล้วก็ไล่ลงต่ำ
“อ๊ะ..
จะทำอะไรน่ะ” เซฮุนยันหน้าผากจงอินออก ก่อนที่จะได้สัมผัสเจ้าสิ่งนั้นที่กำลังเชิญชวนเสียเหลือเกิน
“ก็จะกินนายไงล่ะ
อยู่เฉย ๆ เถอะน่า” แล้วจงอินก็เริ่มใช้ปากกับส่วนนั้นทันที เริ่มที่ใช้ปลายลิ้นวนกับส่วนปลายเพื่อเก็บหยดน้ำใส
ๆ นั่น ก่อนที่จะครอบทั้งปากเพื่อเข้าครองส่วนนั้นแล้วขยับรูดรั้งเป็นจังหวะ
“อ๊ะ..
อือ” เซฮุนจิกเล็บลงกับไหล่หนาแล้วเจ้าตัวก็เชิดหน้าขึ้น ทำให้จงอินไม่ได้เห็นหน้าที่โคตรจะเซ็กซี่ของเซฮุนได้ถนัดนัก
เสียดายชะมัด!
แต่ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวก็ได้เห็นอะไรที่ยิ่งกว่านี้อีก
ร่างสูงเพิ่มจังหวะ
เสียงครางหวานนั้นก็ครางถี่อย่างสุขสม แน่นอนล่ะด้วยฝีมือชั้นเยี่ยมของคิมจงอินน่ะ
โอเซฮุนจะหนีไปไหนพ้น มือข้างที่ว่างจากการกำรอบส่วนนั้นก็ไล้วูบวนที่ต้นขาด้านในของเซฮุนที่อ่อนระทวยจนแทบจะลงมานั่งกองกับพื้นอยู่แล้ว
มือบางที่จิกไหล่แกร่งอยู่ข้างหนึ่งสอดเข้าใต้เส้นผมของจงอินแล้วขยุ้มมันพร้อมกับชักนำจังหวะที่เซฮุนต้องการ
จงอินก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นตามที่เซฮุนนำพาและไม่นานน้ำสีขาวขุ่นก็ไหล่ทะลักเข้ามาที่ปากของร่างสูง
จงอินอมมันไว้ส่วนหนึ่งก่อนที่คายมันใส่มือแล้วลุกขึ้นยืนมองเซฮุนที่มองมาด้วยสายตาตกใจ
จงอินจับเซฮุนให้หันหลังโก่งโค้งให้เผยให้บั้นท้ายของเขาลอยเด่น
แหม.. วิวดีชะมัด มือหนาป้ายสิ่งนั้นไว้ที่ช่องทางด้านหลังที่กระตุกเบาๆ
พร้อมปาดน้ำข้นนั้นป้ายตามช่องทางนั้นซึ่งมันคงพอทดแทนกับเจลล่อลื่นได้
ปลายทางนั้นก็กระตุกตอบรับจนรู้สึกได้ ร่างสูงปลดกางเกงของตัวเองลงก่อนที่จะเอาจิงอินนี่น้อยที่พร้อมรบออกมา
เซฮุนหันมามองแล้วก็หน้าแดงเป็นทวีคูณ
จะอายไปทำไมกันก็เคยเห็นแล้วนินา~ น่ารักจริง ๆ เลยนะ
โอเซฮุนของคิมจงอินน่ะ
“พร้อมนะ”
จงอินเอ่ยถามเซฮุนหันหน้ามามองก่อนที่จะพยักหน้า
สองมือของเซฮุนยันพนังห้องน้ำไว้มั่น
“อืม
พร้อม” ร่างสูงขยับเข้าไปใกล้ก่อนที่จะจับเจ้าลูกรักเข้าไปใกล้กับช่องทางสีหวานนั้น
สัมผัสด้านนอกเพียงแผ่วเบาก่อนที่จะค่อย ๆ ขยับเข้าไปอีกนิดเพื่อที่จะสอดเข้าช่องทางนั้นที่กระตุกตอบรับรอสัมผัสอยู่แล้ว
ปัง..
ปัง.. ปัง..
แล้วเสียงทุบประตูห้องน้ำก็ดังขึ้นขัดจังหวะพร้อมกับแรงถีบแรง
ๆ และรัว ๆ เข้าที่ประตูห้องน้ำจนมันเปิดออก
จงอินกับเซฮุนหันไปมองผู้บุกรุกแล้วก็ได้แต่ตกใจ
เซฮุนคงต้องใจไม่คิดว่าคน ๆ นี้จะมาขัดในจังหวะเวลานี้
ส่วนจงอินก็ได้แต่ตกใจว่ามึง....ไอ้ลู่หานเข้ามาได้ยังไง!!!! มองไม่เห็นป้ายห้ามรบกวนเหรอวะไอ้หน้ายับ!!
“ฮะ..
เฮีย!!”
“ไอ้ลู่”
“เออกูเอง”
ตอบเสียงเข้มพร้อมกับคว้าผ้าขนหนูสีขาวผืนใหญ่ที่วางพาดอยู่ข้างอ่างล้างหน้ามาห่อตัวน้องชายฝาแฝดเอาไว้รวมถึงคว้าเสื้อคลุมอาบน้ำมาใส่ให้ด้วย พร้อมกับเท้าแกร่งที่เขี่ยกางเกงขาสามส่วนของจงอินคืนให้เจ้าของ
“เฮียว่าน้องฮุนกลับไปนอนที่บ้านเราดีกว่า อยู่โรงพยาบาลเดียวไข้กลับ”
“คะ..คือ...”
เซฮุนถึงกับไม่เป็นเลยทีเดียวเพราะไม่คาดคิดว่าลู่หานจะมาได้จังหวะขนาดนี้
“ฝากจัดการเคลียร์ค่ารักษาพยาบาลด้วยนะครับคุณคิมจงอิน”
ลู่หานบอกเสียงหวานพร้อมรอยยิ้มที่มันหวานเกินความจำเป็น
“แม่ง....ไอ้กวางหน้ายับ มาทีเซ็กส์เสื่อมเลยมึง”
อย่าให้ถึงทีคิมจงอินมั้งนะ...ไอ้เสี่ยวลู่หานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
