SF : Chaos Of Love ,One more… [TaeTen Ft. JaeDo ]
By winata
คนเรามักจะรู้สึกว่ามันสายไป
...ก็ต่อเมื่อสิ่งที่เคยมีหรือสิ่งที่เคยเป็นของเรามันหลุดลอยหายไปต่อหน้าต่อตา แต่พอจะคว้ากลับมาคืนก็ปรากฏว่า...สิ่งนั้นมีเจ้าของใหม่คอยดูแลอยู่แล้ว
ความรักก็เช่นกัน
มันมักจะมาหาคนที่คอยมองหาแม้จะไม่ถูกที่...ถูกเวลา
หรืออาจจะแค่ถูกใจผูกสมัครสานสัมพันธ์ที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ไม่อาจตัดขาดออกไปได้อย่าง...รักแรก...แฟนคนแรกหรือแม้กระทั่งแฟนเก่าคนแรก
วินาทีที่ได้สบตาในงานเลี้ยงฉลองปิดกล้องการถ่ายทำเอ็มวีของนักร้องไอดอล
ซิงเกิ้ลแรกที่ลีแทยงเป็นโปรดิวเซอร์ให้กับนักร้องหน้าใหม่ของค่ายอย่างเต็มตัวเมื่อปีที่แล้วก่อนคริสมาสต์
และนั่นทำให้เขาได้เจอกับเตนล์ คนเขียนบทเอ็มวีที่คลาดกันตลอด จนมีโอกาสได้มาเจอหน้ากันตัวเป็นๆ มันคล้ายเหมือนโลกหยุดหมุนและเหวี่ยงคนที่ใช่ คนที่ประทับใจ คนที่เป็นคนแรกในทุกๆ สิ่งของกันและกันให้กลับมาเจอกันอีกครั้ง
“สบายดีไหม/สบายดีไหม”
“...”
ไม่มีบทสนทนาใดๆ
เกิดขึ้นอีกระหว่างอยู่ในงานเลี้ยงทั้งที่ต่างกันต่างลอบมองกันและกัน
เมื่อต่างรู้ดีว่าตอนนี้ต่างมีคนข้างกายข้างใจ
ในเมื่อทีมงานต่างแซวโปรดิวเซอร์ที่เริ่มมีชื่อเสียงที่ต้องโทรรายงานตัวกับว่าที่คุณหมอฟันทายาทโรงพยาบาลชื่อดังอยู่เป็นระยะ พอๆ กับเตนล์ที่ต้องตอบข้อความแฟนหนุ่มช่างภาพที่ไปออกกองถ่ายแบบให้นิตยสารหัวนอกที่มิลาน
“ถ้าพี่จะไปเรียนต่อเมกา
เราเลิกกันเถอะ”
“ทำไมละน้องเตนล์”
“ผมไม่แน่ใจว่าระหว่างนี้ จะไม่มีใครเปลี่ยนไป สู้เลิกกันเลยดีกว่า” เตนล์บอกอย่างหนักแน่น
“แล้วถ้าพี่มีใครคนใหม่ละ เราจะว่ายังไง”
“ผมก็จะยินดีกับพี่ด้วย และถ้าในอนาคตพี่กลับมา
ถ้าผมยังรักพี่อยู่ต่อให้พี่มีใครผมก็จะไปแย่งกลับคืนมา แฟร์ๆไม่โกง
ถ้าพี่จะแย่งผมจากแฟนใหม่ก็ไม่ว่ากันฮะพี่แทยง”
“เจ้าเด็กนี่!”
มือบางกวักน้ำเย็นขึ้นมาล้างหน้าเพราะตอนนี้ตัวเองเริ่มมึนกับปริมาณเครื่องดื่มมึนเมาหลากหลายชนิดที่ดื่มเข้าไปแบบไม่มียั้ง
ทันทีที่เงยหน้าขึ้นมองกระจกภายในห้องน้ำของคลับหรูที่ใช้จัดงานเลี้ยงก็เจอชายหนุ่มร่างสูงใบหน้านิ่งเฉยออกจะเย็นชา แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าหล่อจนเหมือนหลุดออกมาจากการ์ตูนอะนิเมชั่น
“พี่คิดถึงน้องเตนล์”
ร่างบางหลับตาลงเมื่อถูกแทยงดึงเข้าไปกอด น้ำเสียงทุ้มคุ้นหู
ความอบอุ่นของอ้อมแขนที่เคยโอบกอดเตนล์เอาในวันที่อ่อนแอเมื่อหลายปีก่อน มันทำให้หัวใจดวงน้อยสั่นไหวเหมือนเช่นเคย ใบหน้าหวานเงยสบตาดวงตาคมที่มองมาแม้จะไม่มีใครเอ่ยปากพูดอะไรต่างคนต่างรับรู้ความรู้สึกของกันและกัน สองมือที่จับประสานกันไว้แม้ว่านิ้วนางของทั้งคู่ต่างสวมแหวนเอาไว้ก็ตามแต่จะให้ปฏิเสธความต้องการของหัวใจบอกเลยว่าไม่มีทาง
ต่อให้ข้างหน้าจะมีอุปสรรค
หรือความยากลำบากขนาดไหนลีแทยงก็จะไม่ยอมปล่อยมือจากเตนล์อีกแล้ว แม้รู้ว่าตัวเองก็มีใครอีกคนในหัวใจ ก็เหมือนกับเตนล์ที่ไม่อาจปฏิเสธความต้องการที่มีต่อแทยงได้ทั้งที่ตอนนี้ข้างกายก็มีคนดูแลอยู่แล้ว
ดวงตาคมกวาดสายตามองหาร่างบางหลังจากที่เปิดประตูห้องน้ำของห้องสวีทโรงแรมสุดหรูกลางย่านชิบูย่าออกมา แล้วต้องอมยิ้มกับเสียงคุยโทรศัพท์มือถือง้องแง้งแล้วเสียงหัวเราะที่เขาอยากจะหัวเราะตามทุกครั้งที่ได้ยิน
แทยงเดินเข้าไปกอดร่างบางที่สวมเพียงแค่เสื้อคลุมปาจามาของโรงแรมเพียงตัวเดียวพร้อมกับหอมแก้มเนียนใสนั้นแรงๆ
อย่างไม่เกรงกลัวว่าคนในปลายสายของเตนล์จะได้ยินเลยสักนิด
“แค่นี้นะโดยอง งื้อ
ถ้าพรุ่งนี้ไม่มารับเราที่กิมโปนะนายจะโดนเราบิดเนื้อเขียวแล้วให้นอนโซฟาไปสามเดือนเลย...รักนายเหมือนกันคิมโด” เตนล์ยังไม่ทันได้กดวางสายจากแฟนหนุ่ม
ผู้ชายเอาแต่ใจที่นัวเนียตัวเองอยู่ก็ถือวิสาสะดึงโทรศัพท์เครื่องหรูจากแบรนด์ผลไม้ดังที่เพิ่งวางขายเมื่อวีคก่อนมากดปิดเครื่องแล้วโยนส่งๆ
ไปที่โซฟากลางห้อง
“พี่แทยง!”
“คิดถึงน้องเตนล์ ใจจะขาดแล้วนะ”
ว่าแล้วก็จับมือเล็กขึ้นมากดจูบทีละนิ้ว
แม้ว่านานครั้งที่จะมีโอกาสได้มาเที่ยวไกลๆ เพียงลำพังเพราะงานประจำที่เริ่มมากขึ้น
แต่ทั้งเตนล์และแทยงต่างปฏิเสธไม่ได้เลยว่าพวกเค้าทั้งคู่ต่างโหยหากันอยู่เสมอ
แม้ว่าจะไม่เคยมีความคิดที่จะกลับมาคบกันอีกครั้งหลังจากที่เคยเลิกรากันไปตั้งแต่สมัยเรียนไฮสคูล ก่อนที่แทยงจะไปเรียนต่อที่อเมริกา พอๆกับที่พวกเค้ารู้ดีกว่าไม่อาจเลิกกับแฟนคนปัจจุบันของตัวเองได้
“อีก 8 ชั่วโมง
ก่อนกลับเกาหลี...”
“พี่จะให้เรารู้ว่าพี่คิดถึงเราแค่ไหนน้องเตนล์” แทยงยิ้มกระชากใจก่อนจะแลบลิ้นเลียริมฝีปากจากนั้นก็ถอดเสื้อคลุมอยู่ออกและโยนลงข้างเตียง
แผงอกแกร่งและกล้ามหน้าท้องเป็นลูกสวยที่ตรึงความรู้สึกของเตนล์ไว้ได้นานปีตอนนี้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง
ผิวขาวที่ตอนนี้ครามแดดจนเป็นสีแทนสวยเพราะเจ้าตัวเพิ่งไปทำผิวสีแทนมาถูกโลมเลียด้วยสายตาร้อนฉ่าของร่างบาง
จากหน้าผากไปจรดขอบกางเกงบ๊อกเซอร์ไล่กลับไปกลับมาอยู่แบบนั้น
ลมหายใจร้อนผ่าวถูกปล่อยออกจากตัวถี่ขึ้นเมื่อแทยงคร่อมร่างบางเอาด้วยสองแขนพร้อมกับใบหน้าหล่อเหลาที่ยื่นเข้ามาใกล้ ริมฝีปากบางราวกับวาดเอานั้นแนบทับลงมาบนกลีบปากอุ่นร้อน
จูบนิ่มนวลอ่อนหวานและ หยอกเหย้าที่แทยงมักใช้มันเปิดทางเสมอกำลังทำหน้าที่อยู่อย่างไม่รีบร้อน
บดริมฝีปากย้ำไปย้ำมาอยู่เรื่อยพอให้เตนล์ได้ใจกระตุกเล่น จากนั้นลิ้นหนาอุ่นชื้นก็จัดการแทรกสอดเข้าไปในโพรงปากเล็กหวานฉ่ำ
กวาดเก็บทุกอณูความหวานที่เจ้าตัวขยันสร้างรสหวานฉ่ำบาดใจออกมาได้มากมายเสียเหลือเกิน
“อ่า.. พี่ฮะ” ร่างสูงตัดสินใจไม่ผิดที่ถอนจูบออกมาเพราะเสียงครางแผ่วหวานของเตนล์ดังขึ้นแทบจะทันที
ไม่รู้ว่าเหนื่อยหรือเสียดาย
แต่ท่าทางตัวอ่อนบวกกับตาเยิ้มที่มองเขาราวกับจะกลืนกินเข้าไปทั้งตัวแบบนี้แทยงขออนุมานเอาว่าร่างบางกำลังเสียดายสัมผัสของเขาก็แล้วกัน
มือหนาล้วงลึกเข้าไปในเสื้อคลุมปาจามาสีขาวนวลที่เตนล์สวมอยู่
ลากไล้ไปตามลำตัวบอบบาง
“อะ..อ๊า” เพียงแค่สะกิดยอดอกสีอ่อนเบาๆ
ก็เรียกเสียงครางของเตนล์ได้ทันที นิ้วกลางไล้เวียนและหมุนวนอยู่ที่ยอดอกสองข้างพลางทำหน้าที่อย่างแข็งขัน
ร่างบางหน้าแดงจัดพลางบิดตัวไปมาเพราะความซ่านเสียวที่แล่นขึ้นมาจุกอก
แทยงแย้มยิ้มตรงมุมปากแล้วก็ดึงเสื้อคลุมของร่างบางออกก่อนจะไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า
ก้มหน้าลงไปชิมรสหวานจากยอดอกสีสวย
ดูดดึงรัดรึงและใช้ลิ้นไล้เลียจนเตนล์แอ่นอกให้อย่างลืมตัว ใบหน้าหวานส่ายไปมาด้วยความเสียวซ่าน
“อา..พี่” เปลือกตาปรือเปิดคล้ายจะร้องขอความเห็นใจแต่มันไม่ได้ทำให้แทยงลดเลเวลการกระทำของตัวเองลงแม้แต่น้อย
มีแต่จะลงลิ้นหนักกว่าเดิมเสียอีก
ส่วนข้างที่ว่างมือหนาก็ขยำอกนิ่มแบบไร้ความปราณีด้วยซ้ำไป
“อือ..เจ็บ” เตนล์เอ่ยด้วยถ้อยคำที่สั้นและไร้ประโยชน์สิ้นดีในเวลาที่อารมณ์ดิบของแทยงถูกปลุกกระตุ้นแบบนี้
เสียงลมหายใจที่ถูกพ่นออกมาจากปลายจมูกโด่งของคนที่ซุกหน้าอยู่กับอกบางของตัวเองมันบ่งบอกอารมณ์ของร่างสูงได้เป็นอย่างดีว่าอีกไม่นานคงหมดความอดทนที่จะเล่นสนุกแล้ว
เตนล์ทอดกายลงนอนบนเตียงหนานุ่มอีกครั้งตามแต่แทยงจะขยับบังคับร่างกายของเขาให้เป็นแบบไหน
สะดุ้งอีกทีก็ตอนที่แทยงลากลิ้นลงมาถึงหน้าท้องและครอบครองแกนกายที่แข็งขืนไปด้วยแรงอารมณ์ของตนด้วยโพรงปากอุ่นเสียแล้ว
“อา.. พี่แทยง
อือออ” ร่างบางถูกรุกล้ำด้วยความเสียวจนสุดจะบรรยายแถมปรนเปรอด้วยปากเสียวจนแทบขาดใจ
รูดอมจนสุดความยาวพร้อมลิ้นหนาด้านในที่ทำงานได้ดีไม่มีขาดตก
ตวัดเลียและกลืนกินรสหวานคาวจากน้ำหล่อลื่นที่ผุดออกมาจากแกนกายของเตนล์ไปเรื่อยคล้ายจะอร่อยเสียเหลือเกิน
กลีบปากบางหยักที่รูดอมและขยับขึ้นลงนั้นมันทำให้คนมองอย่างเตนล์เสียวแทบขาดใจตาย
เสียงร้องอื้ออึงของตัวเองคล้ายจะกำหนดจังหวะของการกระทำนั้นให้เข้าที่มากขึ้น
กระทั่งแทยงใช้มือข้างหนึ่งเข้ามาช่วยในการ “กิน” เตนล์ก็รู้สึกว่าตัวเบาจนแทบจะปลิวขึ้นจากที่นอน
กายบางแอ่นบิดพร้อมกับสะโพกที่เด้งรับการกระทำของแทยง
ร่างบางหายใจหอบถี่ด้วยใกล้ถึงจุดมุ่งหมายเต็มที
แทยงเองก็ยิ่งกว่ารู้งาน เพราะพอคนใต้ตัวเด้งกายใส่เขาถี่เท่าไหร่แทยงก็ยิ่งตวัดลิ้นและขยับมือให้เร็วยิ่งขึ้น
กระทั่งเตนล์หยุดขยับกายและพ่นน้ำใส่ปากของเขาแล้วนั้นล่ะร่างสูงจึงได้หยุดทั้งมือและปากก่อนจะกลืนกินน้ำข้นรสคาวลงคอไปโดยปราศจากอาการรังเกียจ
เตนล์นอนอ้าปากโกยอากาศเข้าปอดด้วยความรู้สึกว่างเปล่าขาวโพลนไปทั้งสมอง
ไม่ปฏิเสธและปฏิเสธไม่เคยได้เลยว่ามีหลายคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขารวมกันยังสู้แทยงคนเดียวไม่ได้เลยด้วยซ้ำไป
เปลือกตาบางเปิดขึ้นมองว่าอีกคนกำลังทำอะไรอยู่ก็หน้าแดงอีกรอบเพราะเห็นว่าแทยงกำลังถอดบ๊อกเซอร์ของตนเองอย่างไม่เร่งรีบ
ร่างบางกำลังจะเบนสายตาไปทางอื่นแต่ก็ไม่ทันดวงคมที่ตวัดมองมาราวกับจะทำให้เขาหลอมละลาย
เตนล์เม้มปากแน่นพลางมองตรงกลางตัวของแทยงด้วยความรู้สึกโหยหา เห็นว่าสิ่งนั้นแข็งตัวขึ้นมาก็ใจเต้นไม่เป็นส่ำแล้ว
ต้องการอย่างล้นเหลือที่จะให้แทยงเข้ามาในตัวของตัวเองตอนนี้และไม่รอช้าเตนล์รวบรวมแรงของตัวเองพลิกร่างให้นอนคว่ำและโก่งสะโพกขึ้นล่อสายตาแทยง
ขาขาวแยกออกเผยให้เห็นกลีบเนื้อสีสดที่เต้นระริกยั่วให้แทยงรีบสอดใส่ความเป็นชายมาเสียเดี๋ยวนั้น
เสี้ยวหน้าใบหวานที่เอี้ยวกลับมามองแทยงดูเซ็กซี่และยั่วยวนมากขึ้นทุกทีจนร่างสูงอดไม่ไหวรีบไปจ่อตัวตรงช่องทางเร้นลับซึ่งเคยได้ไปสัมผัสมาแล้วแต่ไม่เคยตัดใจจากมันได้สักที
พอๆกับที่เขาไม่เคยละเลยหรือตัดขาดจากเตนล์ได้เหมือนกัน แทยงขบกรามแน่นพลางจับแกนกายที่แข็งขืนของตัวเองจ่อเข้าไปกับกลีบเนื้อด้านหน้าและค่อยๆกดหัวให้มุดเข้าไปอย่างใจเย็น
“อื้ออออ” ปราศจากการเปิดทางอย่างทุกทีจึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเสียงครางของเตนล์มันถึงได้ยั่วหูคนฟังนัก
แทยงดันตัวเองเข้าไปจนสุดโคนแล้วก็หยุดนิ่งเพื่อตั้งสติ
มือสองข้างยกขึ้นบีบสะโพกกลมกลึงนั้นด้วยแรงเสน่หาจนเป็นรอยแดงช้ำเป็นปื้นไปหมด
จากนั้นสะโพกหนาก็เริ่มต้นทำงานด้วยความตั้งใจ ขยับช้าๆเพื่อให้เตนล์ได้ปรับตัว กระทั่งอีกคนสูดปากด้วยความเสียวเต็มขั้นแล้วท่อนเนื้อที่ผลุบโผล่เข้าออกภายในตัวร่างบางจึงถูกเร่งความเร็วขึ้น
“อา..อือ พี่..แทยง
อ่า..” ร่างบางครางด้วยความเสียวแทบขาดใจ
แทยงปรนเปรอและให้เขาได้เต็มที่จริงๆ เตนล์ห่อปากและระบายลมร้อนจากในตัวออกมาให้บ่อยเท่าที่จะทำได้
เสียวจนแข้งขาอ่อนไปหมดแต่ที่ยังคงอยู่ในท่าหมอบได้ก็เพราะมือหนาที่ยึดสะโพกเขาไว้แน่น
ก้นขาวจัดแนบติดกับผิวเนื้อด้านหน้าของแทยง
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั้งห้องราวกับจะกระตุ้นให้คนที่เสียวอยู่แล้วเสียวยิ่งขึ้นไปอีก
เตนล์ส่ายหัวไปมาอย่างอดไม่ไหวพร้อมกับร่างกายที่ถูกขยับโขยกจากอีกคนที่อยู่ด้านหลัง
“อา..น้องเตนล์..อืออ”
“ซี๊ด..พี่ฮะ
เสียว อื้ออ ...มากก อึ่ก”
“เหมือนกัน..อา
ไม่ไหว อึ่ก.. นายรัดพี่มาก...เกินไป” แทยงบอกด้วยเสียงพร่าสั่นพร้อมกับสูดปากด้วยความเสียวพอกัน
ไม่เคยคิดจะปิดปิดความรู้สึกใดๆ ทั้งยังแสดงออกให้รู้ด้วยการครางดังๆ พร้อมขยับสะโพกรัวเร็วจนกลีบเนื้อที่งับอมแกนกายของตัวเองนั้นให้ความรู้สึกเหมือนปุยนุ่น
บางเบาแต่สัมผัสได้และทำให้รู้สึกดีเสียมากด้วยซ้ำ
อดไม่ได้ที่จะฟาดมือแรงๆไปบนก้นงอนก่อนจะก้มลงไปประทับจูบเสียทั่วแผ่นหลังเนียนขาว
ทั้งที่อยากจะกัดให้เนื้อขาวนิ่มเป็นรอยฟันเสียทีสองทีแต่ก็ต้องห้ามใจไว้แล้วไปลงที่ช่องทางด้านหลังแทน
กฎของเตนล์...ที่ไหน
เมื่อไหร่ก็ได้แต่ห้ามทิ้งรอยไว้เอาไว้บนตัวของร่างบาง!
“อ่ะ..อ่ะ
อ๊า...”
“อึ่ก
ร้องดังๆ ร้องอีก พี่อยากฟังเสียงน้องเตนล์ อา..”
“อา..พี่แทยงอ่า
เสียว น้องเตนล์จะขาดใจแล้ว อ๊า...” ร่างบางขึ้นเสียงสูงตรงท้ายประโยคหลังจากที่แทยงกระทั้นกายเข้ามาจนสุดแรง
เตนล์สูดปากเร่า
บางทีเขาก็อยากจะขาดใจตายเสียให้ได้กับสัมผัสของร่างสูงที่มันทั้งตื่นเต้นเร้าใจแต่ก็ทำให้เสียวลืมตายได้เหมือนกัน
“พี่คิดถึงเรานะน้องเตนล์”
“อือ..พี่แทยง
อ๊า.. คิดถึงพี่เหมือนกันนะฮะ..”
“อา.. ไม่ไหว
อึ่ก..อะ..โอ้ววว” ไม่ได้รอให้ร่างบางได้พูดจบแทยงก็เร่งจังหวะกระแทกกายเข้าออกรัวเร็วเพราะขีดความรู้สึกกำลังจะระเบิดเต็มที
แทรกกายบดเบียดหนักหน่วงจนบังเกิดเสียงน่าอายกว่าเก่าและทำเอาอีกคนหัวสั่นหัวคลอนจนแทบจะคลั่งตาย
ในที่สุดแทยงก็ปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวของเตนล์พร้อมการกระแทกหน่วงหนักครั้งสุดท้ายที่รุนแรงเสียจนร่างบางขาเปลี้ยขาพับลงไปนอนกับเตียงและคายแกนกายของแทยงออกมาแบบไม่ได้ตั้งใจจนน้ำขุ่นข้นนั้นไหลเยิ้มออกมาเปรอะง่ามก้นและต้นขาของคนตัวบางกว่าเต็มไปหมด
แทยงกัดปากแน่นและคว้าเสื้อคลุมปาจามาของโรงแรมมาเช็ดคราบเหล่านั้นออกจากตัวร่างบางก่อนที่จะไหลลงไปเลอะผ้าปูเตียง
ร่างสูงระบายลมหายใจออกมาแล้วก็ยิ้มกว้างให้กับคนที่นอนหมดแรงหันหลังให้
โยนเสื้อคลุมลงไปยังพื้นด้านล่างแล้วก็ล้มตัวลงนอนทับกายเปลือยของเตนล์โดยให้ด้านหน้าของตัวเองทาบทับแนบสนิทกับแผ่นหลังขาว
จมูกโด่งไซร้ซอกคอขาวและจูบเบาๆ เพื่อตีตราความเป็นเจ้าของเพราะตอนนี้...
วินาทีนี้เตนล์เป็นของแทยงเพียงคนเดียวเท่านั้น
“ยังไม่อยากกลับเลย”
เสียงใสบ่นงุ้งงิ้งแล้วพลิกตัวหันกลับมามองหน้าแทยง
“งั้นก็อยู่เทียวกันต่อ”
ร่างสูงบอกก่อนจะแกล้งร่างบางด้วยกันก้มไปงับเบาๆ ที่จมูกรั้นๆ
“พี่อะ...”
แค่นั้นก่อนเตนล์จะหัวเราะออกมา
เพราะต่างรู้ดีกว่าจะหาเวลามาเจอกันโดยตัวแบบนี้ได้มันยากแต่ไหน
แค่ลีแทยงต้องเร่งอัดเสียงให้นักร้องใหม่ของค่ายแล้วบินตามมาญี่ปุ่นทันทีแล้วต้องรีบกลับก่อนไฟล์ทเช้าที่สุดอีก
เพราะงั้นคืนนี้ทั้งคู่ต่างเติมเต็มซึ่งกันและกันโดยไม่สนใจว่าจะมีใครโทรหาหรือส่งข้อความหาตอนที่ติดต่อไม่ได้เลยสักนิด
“ถ้าถึงโซลแล้วส่งข้อความบอกพี่นะ”
แทยงเอ่ยบอกร่างบางที่กำลังทำสีหน้าเศร้า
ตอนที่เขาหยิบเป้สะพายขึ้นมาพร้อมกับดูนาฬิกาข้อมือ
เพราะควรได้เวลาที่ร่างสูงต้องเดินทางไปสนามบินเพื่อบินกลับเกาหลีแล้ว
“อืม
ถ้าพี่ถึงแล้วก็ส่งข้อความบอกน้องนะ” เตนล์บอกเสียงอู้อี้พร้อมเดินไปกอดร่างสูงแน่นๆ
แทยงจูบที่หน้าผากเนียนแล้วยิ้มให้ร่างบางก่อนจะปิดประตูห้องสวีท
แล้วรีบเดินทางไปสนามบินโดยเร็วที่สุดเพราะถ้าเขาตกเครื่องขึ้นมาปัญหาใหญ่มากจะตามมา
ถึงจองแจฮยอนแฟนเด็กของร่างสูงจะไม่ใช่คนขี้สงสัยก็เถอะ แต่การที่แทยงมาญี่ปุ่นแค่ 1 วัน 1 คืน
มันไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่นอนเพราะแจฮยอนรู้ว่าเขาเกลียดการนั่งเครื่องมากแค่ไหน
โชคดีที่วันนี้เป็นวันธรรมดาทำให้รถไม่ติด
จากกิมโปมาถึงคอนโดใช้เวลาไม่นานมากเรียกได้ว่าแทยงกลับก่อนเวลาประจำเกือบชั่วโมง
แล้วคิ้วเข้มได้รูปสวยต้องเลิกขึ้นเมื่อเดินสวนกับชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งที่มีฟันกระต่ายแล้วพอเจ้าตัวยิ้มมันชวนให้นึกถึงกระต่ายขาว
เท้าแกร่งของแทยงถึงกับหยุดชะงักก่อนจะเดินอย่างปกติเมื่อได้ยิน อีกคนรับโทรศัพท์จากปลายสาย “เตนล์” ร่างสูงหันไปมองอีกคนที่กำลังมุ่นคิ้วแล้วหันกลับมามองแทยงก่อนที่ประตูลิฟต์จะปิดต่างคนต่างยิ้มให้
ชั่วขณะที่เดินสวนกันแทยงได้กลิ่นน้ำหอม Bvlgari Aqva
Pour Homme Marine Toniq จากอีกฝ่ายชัดเจน น้ำหอมกลิ่นโปรดของจองแจฮยอน
แทยงหัวเราะขึ้นมาเบาๆ
....คงไม่ใช่แค่เขาและเตนล์หรอกมั้งที่มีความลับส่วนตัว
พวงกุญแจหมีขาวตัวจิ๋วที่ห้อยอยู่ที่ซิปกระเป๋าสะพายนั่นที่ถึงไม่เดินเข้าไปดูใกล้ๆ
แทยงก็รู้ดีว่าที่อุ้งเท้าหมีตัวนั้นปักตัวอักษรJ เอาไว้
...ตุ๊กตาที่แจฮยอนสั่งทำพิเศษมอบให้เพื่อนคนพิเศษ...
แน่นอน
ตอนนี้ต่างคนต่างรักคนของตัวเองและต่างยังต้องการกันและกันก็ win-win กันไปส่วนเรื่องของอนาคตก็ปล่อยมันเกิดขึ้นก่อนก็แล้วกัน ไว้ตอนนั้นค่อยว่ากันอีกที!
++++++++++++++++Fin++++++++++++++++++
คิดว่าต้องมีตอนที่3 ปิดฉากความสัมพันธ์ win-win กามๆ
นี้แน่ๆ55555555
แล้วเจอกันตอนหน้าค่ะ
อ่านจบแล้วรบกวนกลับไปเม้นที่เด็กดีนะคะ ^O^ (จิ้มๆๆๆๆๆ)
